Rumûzu’l-Kur’ân (1-5)
Muhammed Doğan / Molla Muhammed el-Kersî
-
Keşfü’l-Envâr Külliyyâtı
- Tesettür Risalesi'nin Şerhi
- Yirmi Altıncı Söz'ün Zeyli ve Hàtimesi'nin Şerhi ile Beşinci Mektûb'un Şerhi
- On Birinci Söz'ün Şerhi
- Dokuzuncu Söz'ün Şerhi
- Ene Risâlesi'nin Şerhi
- İkinci İşâret’in Şerhi
- Kader Risâlesi Şerhi (Genişletilmiş Yeni Baskı)
- Yirmi Üçüncü Lem‘a, Tabîat Risâlesi’nin Şerhi
- On Dördüncü Lem‘a’nın İkinci Makámı’nın Şerhi
- Münâzarât'ın Şerhi
- Haşir Risâlesi’nin Şerhi
- Hüve Nüktesi ve Şerhi
- Yirmi Dokuzuncu Söz ve Şerhi
- Arabî İşârâtü’l-İ‘câz Meâl ve Şerhi (1. Cild)
- Arabî İşârâtü’l-İ‘câz Meâl ve Şerhi (2. Cild)
- Arabî İşârâtü’l-İ‘câz Meâl ve Şerhi (3. Cild)
- Arabî İşârâtü’l-İ‘câz Meâl ve Şerhi (4. Cild)
- Arabî İşârâtü’l-İ‘câz Meâl ve Şerhi (5. Cild)
- Arabî İşârâtü’l-İ‘câz Meâl ve Şerhi (6. Cild)
- Yirmi Yedinci Mektûb (Bir Kısım)
- İkinci Şuá‘ın Şerhi
- Yirmi Dördüncü Mektûb ve Şerhi
- Telvîhát-ı Tis’a Risâlesi Şerhi
-
Rumûzu’l-Kur’ân Külliyyâtı
- Rumûzu’l-Kur’ân (1-5)
- Mir’âtü'l-Cihâd
- İ‘câzu’l-Kur’ân
- Dokuzuncu Şuá‘ın Dokuz Álî Makámı
- Kitâbu’z-Zekât
- Rahmân Sûresi’nin Tefsîri
- Nüzûl-i Ísâ (as)
- Yirmi Beşinci Mektûb, Yâsîn Sûresi’nin Tefsîri (1. Cild)
- Yirmi Beşinci Mektûb, Yâsîn Sûresi’nin Tefsîri (2. Cild)
- Yirmi Beşinci Mektûb, Yâsîn Sûresi’nin Tefsîri (3. Cild)
- Külliyyât-ı Hulûsıyye
-
Muhtelif Eserler
اَلنَّصَارٰى kelimesi : اَلَّذ۪ينَ ism-i mevsúlüne atf edilmiştir. Mansûb olup, nasb alâmeti mukadder bir fethadır.
وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.
اَلصَّابِئينَ kelimesi : اَلَّذ۪ينَ ism-i mevsúlüne atf edilmiştir. Mansûb olup, nasb alâmeti záhir olan ya’dır.
مَنْ : İsm-i şarttır. Sükûn üzere mebnîdir. Mahallen merfû‘ mübtedâdır.
اٰمَنَ : Fiil-i mâzídir. Fetha üzere mebnîdir. Fâili, müstetir zamîr “هُوَ”dir. اٰمَنَ cümlesi, مَنْ ism-i şarta, fiil-i şart olur.
بِاللّٰهِ : Câr ve mecrûrdur. اٰمَنَ fiiline mütealliktir.
وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.
الْيَوْمِ : İsm-i mecrûrdur. اللّٰهِ kelimesine atf edilmiştir.
الْاٰخِرِ kelimesi : الْيَوْمِ kelimesine sıfattır. Záhiri kesre ile mecrûrdur.
وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.
عَمِلَ : Fiil-i mâzídir. Fetha üzere mebnîdir. Fâili, müstetir zamîr “هُوَ”dir. اٰمَنَ fiiline atf edilmiştir.
صَالِحًا : Mef‘úlün bihidir. Fetha ile mansûbtur.
فَ : harfi, râbıta ve cezâiyye içindir.
لَهُمْ : Câr ve mecrûrdur. Mukadder bir كَٓائِنٌ gibi bir kelimeye müteallik olup mukaddem haberdir.
اَجْرُ : Muahher mübtedâdır. Damme ile merfû‘dur. Muzáftır.
هُمْ : Muttasıl mecrûr zamîrdir. Sükûn üzere mebnîdir. Mahallen mecrûr muzáfun ileyhdir.
Lügat: mukaddem, mukadder, mahalle, alâmet, kelime, tealli, sükûn