ON BİRİNCİ BÖLÜM

ÂYET-İ KERÎMENİN İ‘RÂBI

اِنَّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَالَّذ۪ينَ هَادُواوَالنَّصَارٰى وَالصَّابِئ۪ينَ مَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ 

وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْۖ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

اِنَّ  : Fiile benzeyen harfdir. Fetha üzere mebnîdir. İsmini nasb, haberini ref‘ eder.

اَلَّذ۪ينَ : İsm-i mevsúldür. Fetha üzere mebnîdir. Mahallen mansûbاِنَّ  ’nin ismidir.

اٰمَنُوا : Fiil-i mâzídir. Damme üzere mebnîdir. Fâili, cemâat vavı’dır. اٰمَنُوا cümlesi, اَلَّذ۪ينَ ism-i mevsúlünün sılasıdır. İ‘râbta mahalli yoktur.

وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.

اَلَّذ۪ينَ : İsm-i mevsúldür. Fetha üzere mebnîdir. Birinci اَلَّذ۪ينَ ism-i mevsúlüne atf edilmiştir.

هَادُوا : Fiil-i mâzídir. Damme üzere mebnîdir. Fâili, cemâat vavı’dır.

وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.