عِنْدَ : Zarf-ı mekândır. Fetha ile mansûbtur. اَجْرُ kelimesine mef‘úlün fîhi olur.

 رَبِّ : Muzáfun ileyhtir. Lafzen mecrûr olup, cerresi kesre iledir.

هِمْ : Muttasıl mecrûr zamîrdir. Sükûn üzere mebnîdir. Mahallen mecrûr muzáfun ileyhdir.

فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ İsim cümlesi: Mahallen meczûm olup مَنْ ism-i şartın cevâbı ve cezâsıdır.

اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ

مَنْ  : Şart ve cezâdan mürekkeb olan her iki cümle, mahallen merfû‘ olup مَنْ ism-i şartın haberidir.

مَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبّهِمْ

cümlesi : Mahallen merfû‘ اِنَّ’nin haberidir.

وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.

لَا : Nefy edâtıdır.

خَوْفٌ : Mübtedâdır. Damme ile merfû‘dur.

عَلَيْهِمْ :Câr ve mecrûr olup haberdir.

وَ : Atıf harfidir. Fetha üzere mebnîdir.

لَا : Nefy edâtıdır.

هُمْ : Munfasıl merfû‘ zamîrdir. Sükûn üzere mebnîdir. Mahallen merfû‘ mübtedâdır.

يَحْزَنُونَ : Fiil-i muzári‘dir. Sübût-i nûn ile merfû‘dur. Fâili, cemâat vav’ıdır. Fiil cümlesi, mahallen merfû‘ haberdir.