Yirmi Dokuzuncu Söz'ün Şerhi

lâyık olan mevcûdâtı hayâtdâr kılar. Zîrâ, Cennet’te her şey hayâtdârdır.

O Zât-ı Kadîr’in bu muazzam kâinâtı hîç yoktan halk etmesi, onu harâb ettikten sonra tekrâr yeniden binâ edeceğinin en kuvvetli delîlidir. Mâdem bu kâinâtı hîç yoktan vâr etmekle kudretini isbât etti. Elbette, bu kâinâtı harâb ettikten sonra ikinci def‘a tekrâr diriltmeye de kudreti vardır. Harâb olmaya yüz tutmuş bir binâyı yıkmak, daha güzel yapmak içindir. Meselâ; vücûdumuzu teşkîl eden zerreler ölüyor. Kezâ, ömrümüz bitince vücûd da ölüyor. Ancak, ölüm tahrîb için değil, tekmîl içindir. Aynen bunun gibi, insân-ı ekber olan álem de ölüme mahkûmdur. Bir gün o da ölecektir. Álemin ölümü de tahrîb için değil, tekmîl içindir.

O hâlde, her şeyde rahmetin izini, özünü, yüzünü görmek lâzımdır. Eğer insân, her şeyde rahmet-i İlâhiyyenin tecellîsini görmezse, hâdisât-ı áleme mukávemet edemez. Resûl-i Ekrem (asm) Efendimiz, Cebrâîl’i ilk def‘a aslî súretinde görünce dayanamamış. Eğer Cenâb-ı Hak, peygamberlerine ve evliyâlarına rahmetini göstermeyip hep celâlini gösterseydi, kimse dayanamazdı. O’nun azametine kim dayanabilir? Nasıl ki; o nihâyetsiz kibriyâ ve azamet sáhibi Zât-ı Zü’l-Celâl, Hazret-i Mûsâ (as) gibi bir ulu’l-azm peygamberine dağdaki tecelliyyâtını gösterdiğinde, ne dağ, ne de Hazret-i Mûsâ (as) dayanabildi.[884]

O hâlde, rahmet-i İlâhiyyeye nâil olabilmek için dâimâ,

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

 اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ عَلٰى اٰلِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ

deyip Elláh’a yalvarmalıyız. Zîrâ, rahmet-i İlâhiyyenin en birinci anahtarı besmele-i şerîfedir. En kolay bir anahtarı da salevât-ı şerîfedir. Bu ikisine ciddî ma‘nâda mürâcaat edilse, rahmet kapısı açılır. Müellif (ra), şöyle buyuruyor:

“Hazîne-i rahmetin en kıymetdâr pırlantası ve kapıcısı Zât-ı Ahmediyye aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm olduğu gibi, en birinci anahtarı dahi, ‘Bismillahi’r-Rahmâni’r-Rahîm’dir. Ve en kolay bir anahtarı da ‘salevât’tır.”[885]

Lügat: bismillah, peygamber, besmele, elbette, muazzam, udre(t), birinc, bismil, ediyye, efendi, mahkûm, ciddî, hâdis