Senin vücûdun kâinâtla, husúsan rızık münâsebetiyle, husúsan beká-i nev‘í i‘tibâriyle alâkadâr ve alışverişi vardır.

(alışverişi vardır.) Şahsí vücûdunun bekásı için yeme-içmeye muhtâcsın, neslinin bekásı için de evlenmeye ihtiyâcın vardır. Bu iki ihtiyâcın karşılanabilmesi, ancak bütün kâinâtın varlığı ile mümkün olabilmektedir. Zîrâ, bütün álemle alâkan var ve ister istemez bütün álemle alışveriş yapmak zorundasın. Bu ise senin vücûdunda hadsiz bir faáliyyeti gerektiriyor, seni devâmlı değişmeye mecbûr bırakıyor.

Evet, insânın beká-i şahsí için, ya‘nî hayâtını devâm ettirebilmesi için rızka ihtiyâcı vardır. Rızkı ise bütün kâinâttan toplanıp gelmektedir. Rızkının bir kısım maddeleri topraktan, bir kısmı sudan, bir kısmı havâdan, bir kısmı Güneşten gelmektedir. Sâdece mi‘denin rızkı için hadsiz nebâtâta ve hayvânâta ihtiyâc vardır. Kâinât olmazsa, yediğin bir elmanın vâr olması mümkün değildir. Çünkü, o elma, o tezgâhta dokunuyor. Bütün álemle bu cihetle alâkadârsın, hepsine ihtiyâcın var, hepsiyle alışverişe mecbûrsun.

İnsândaki ma‘nevî latífelerin rızkı olan vahiyler ise; Arş’tan melek vâsıtasıyla nüzûl ettiğinden; melekler, peygamberler ve Álem-i Vücûb ile de doğrudan alâkadârdır, ister istemez onlarla da alışverişi vardır. 

İşte, (senin vücûdunda çalışan zerreler,) álemin bütünüyle olan (o münâsebâtı) irtibâtları (bozmamak ve o alâkadârlığı kırmamak için dikkat ediyorlar,) álemde cârî olan bütün kánûnları gözeterek (öylece ihtiyâtla ayaklarını atıyorlar.) Vücûduna giren her bir zerre, senin vücûdundaki “görme, işitme, tat