Çünkü, küçük bir me’mûriyyet veyâhúd zábit olmak gibi bir makámı düşünen, harekâtını o makáma tevcîh ediyor. Onu maksúd yapıp ona çalışıyor. İhlâsı kaybeder. Uhrevî amellerini ona basamak yapsa, bütün bütün yanlış olur. İşte böyle kudsî ve parlak bir makámı ve me’mûriyyeti, dünyâyı dahi kendine düşünmek ve gáye-i hayâl yapmak, bütün harekâtını, hattâ uhrevî amellerini o makáma yakıştırmak súretini verdiğinden; hakíkat-i ihlâsı bozar.

Eğer öyle bir makám verilse de, ihsân-ı İlâhî olur. İnsânın kesb ve ameli ona vesîle olamaz ve ekseriyyetle bilinmez. Bilinmezse daha iyi olur ve bi’l-hássa efkâr-ı ámmede siyâsetçilik ve hâkimiyyet ma‘nâsı, bu Mehdî unvânında bulunduğu ve geçmiş ba‘zı Mehdî-misâl halîfeler, o gibi hâdiselerin bir mâsadakı ve medârı olmuşlar. Elbette bu zamânda siyâsete her şeyi fedâ eden insânların nazarına karşı, Risâle-i Nûr mesleğindeki ihlâs böyle şeyleri aramaz.

Yalnız bu kadar var ki; şâkirdlerin tam i‘timâd ve kat‘í yakínlerini takviye için háriku’l-áde bir súrette hem Risâle-i Nûr’u, hem Risâle-i Nûr’un şahs-ı ma‘nevîsini, hem ba‘zı şâkirdlerini, hattâ tercümânını pek büyük makámlarda bulunduklarını i‘tikád edebilirler. Çünkü, eskiden beri Üstâdlarına karşı ziyâde hüsn-i zan kabûl edilmiştir. Hattâ, “Kur’ân’dan ve hadîsten sonra en mühim hüccet-i îmâniyye Risâle-i Nûr’dur” diyebilirler.

Umûm kardeşlerimize birer birer selâm ve duálarını ricâ ederiz.

  اَلْبَاق۪ى هُوَ الْبَاق۪ى

Kardeşiniz Saíd Nursî

 

Lügat: hâkimiyyet, elbette, harekât, seriyye, takviye, ekseri, hâdise, hüccet, seriyy, uhrevî, hâdis