عَنْ اَب۪ى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىّ (صلع) قَالَ: وَالَّذ۪ى نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لاَ يَسْمَعُ بِىَ اَحَدٌ مِنْ هٰذِهِ الْاُمَّةِ * يَهُودِىٌّ وَ نَصْرَانِىٌّ ثُمَّ يَمُوتُ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِالَّذ۪ى اُرْسِلْتُ بِهِ اِلَّا كَانَ مِنْ اَصْحَابِ النَّارِ . (رَوَاهُ مُسْلِمٌ) * اَىْ اُمَّةَ الدَّعْوَةِ وَ هُمْ اَهْلُ اْلاَرْضِ مِنْ وَقْتِ رِسَالَتِهِ (صلع) اِلٰى قِيَامِ السَّاعَةِ.

“Bu ümmetten* bir Yahûdî veyâ Hıristiyan, beni işittiği hâlde bana îmân etmeden ölürse, o ancak Cehennem ashâbından olur.”

* Hadîsde geçen “ümmet”ten murâd, ümmet-i da‘vettir. Ümmet-i da‘vet ise, Resûl-i Ekrem (asm)’ın gelmesinden, tâ kıyâmete kadar olan zamân içindeki bütün insânlardır.[14]

Hazret-i Peygamber (asm), şöyle buyurmaktadır:

“Ben, yetiştiğim kişilerin ve benden sonra gelen herkesin peygamberiyim.”[15]

Netîce-i Kelâm: Resûl-i Ekrem aleyhisselâtü ve’s-selâmın aveneleri olan sâir peygamberler, her biri kendi asırlarında, belli bir zamâna ve kavme hás olarak peygamberlik vazífesini edâ etmişler, hattâ bir zamânda pek çok peygamber bulunmuştur. Kâinât ve insân tılsımını feth ederek ahkâm-ı İlâhiyyeyi insânlara teblîğ etmişlerdir. Sonra bu irşâdâtla âhâlî tamâmen gelişip en son ve en mükemmel dersi berâberce dinleyecek bir seviyeye gelince, son mübelliğ olan Resûl-i Ekrem aleyhisselâtü ve’s-selâm gelmiştir. Resûl-i Ekrem aleyhisselâtü ve’s-selâm ise, daha mükemmel ve yüksek bir tarzda, Kur’ân ve hadîsleri vâsıtasıyla tılsım-ı kâinâtı çözmüş ve ahkâm-ı İlâhiyyeyi bütün cin ve inse teblîğ etmiş ve risâleti kıyâmete kadar devâm edecektir. Böyle cihânpesendâne bir risâleti tasdîk etmeyen ve tâbi‘ olmayan, kim olursa olsun ve hangi dînden olursa olsun, kesin olarak ehl-i necât değildir ve ebedî Cehennem’den kurtulamaz.