بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

اَلْحَمْدُ ِللّٰهِ رَبِّ اْلعَالَم۪ينَ وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلٰى

سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ عَلٰى اٰلِه۪ وَ صَحْبِه۪ اَجْمَع۪ينَ

Nasıl ki, bir şehirde bir vâlî bulunur. Memleketin sultánı, o şehir âhâlîsi nâmına o vâlîyi muhátab alarak bütün muhâverâtını onunla yapar. Bu vâlînin bir veyâ birden fazla yardımcıları bulunur. Vâlî bulunmadığı zamân, vâlî yardımcıları o makáma vekâlet edip belli ve kısa bir süre için o asıl makámı ihrâz ederler. O yardımcılar müstakil olmayıp, belki vâlî adına iş yapar ve imzá atarlar.

Aynen bu misâl gibi, şu kâinât, bir memleket hükmündedir. O memleketin Pâdişâh-ı Zü’l-Celâl’i, bir tek zâtı, ya‘nî Muhammed-i Arabî (asm)’ı mübelliğ-i evâmîr-i İlâhî olarak, peygamberlik vazífe-i áliyyesiyle tavzíf etmiştir.

Lügat: peygamber, memleket, muhammed, vekâlet, binâen, şehir, âdiş