Yirmi Dokuzuncu Söz/Metin

İşte, o Sáni-ı Hakîm, dünyâ mescidinde ve Arz mektebinde, asırlar arkasında oturan táifelerin umûm saflarına hıtáben îrâd ettiği hutbe-i ezeliyyesinde, kâinâtı zelzeleye veren,

اِذَا زُلْزِلَتِ الْاَرْضُ زِلْزَالَهَا ۞ وَاَخْرَجَتِ الْاَرْضُ اَثْقَالَهَا ۞ وَقَالَ الْاِنْسَانُ مَالَهَا ۞ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ اَخْبَارَهَا ۞ بِاَنَّ رَبَّكَ اَوْحٰى لَهَا ۞ يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ اَشْتَاتًا لِيُرَوْا اَعْمَالَهُمْ ۞   فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ۞ وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ

Şerh

hakíkate vâsıl olur. Peygamber öyle değil. Elláh, bi’z-zât Kendisini ona ta‘rîf eder. Elláh’ın ta‘rîfi küllîdir, álem-şümûldur. Velînin keşfi ise cüz’îdir, kábiliyyeti nisbetindedir. Kur’ân’da geçen “velî” ta‘bîrinden murâd;[906] “ibâdetle Elláh’a yaklaşan” demektir. Bu cihette, en büyük evliyâ, peygamberlerdir. Onların reîsi de Hazret-i Muhammed (asm)’dır.

(İşte, o Sáni-ı Hakîm, dünyâ mescidinde ve Arz mektebinde, asırlar arkasında oturan táifelerin umûm saflarına hıtáben îrâd ettiği hutbe-i ezeliyyesinde, kâinâtı zelzeleye veren,

اِذَا زُلْزِلَتِ الْاَرْضُ زِلْزَالَهَا ۞ وَاَخْرَجَتِ الْاَرْضُ اَثْقَالَهَا ۞ وَقَالَ الْاِنْسَانُ مَالَهَا ۞ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ اَخْبَارَهَا ۞ بِاَنَّ رَبَّكَ اَوْحٰى لَهَا ۞ يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ اَشْتَاتًا لِيُرَوْا اَعْمَالَهُمْ ۞   فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ۞ وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ

“Küre-i Arz, kendisine hás sarsıntısıyla sarsıldığı; toprak ağırlıklarını (içindeki ma‘denleri, hazîneleri, ölüleri) dışarı çıkardığı ve insân, ‘Ne oluyor buna!’ dediği vakit. İşte o gün, yeryüzü, Rabb’inin ona bildirmesiyle haberlerini anlatır. Üzerinde vukúa gelen bütün hâdiseleri, bâ-husús insânların hayr ve şer bütün amellerini haber verir. O gün insânlar dünyâda işlemiş oldukları hayr ve şer amellerini görmeleri ve onların karşılığını almaları için fevc fevc kabirlerinden çıkıp hesâb mahalline gelirler. Kim zerre mikdârı hayır yapmışsa; hem o yaptığı hayrı, hem de o hayrın mükâfâtını görür. Kim de zerre mikdârı şer işlemişse; hem işlediği o şerri, hem de o şerrin

Lügat: fevc fevc, peygamber, ezeliyye, muhammed, zelzele, hâdise, mescid, nisbet, hâdis, küllî